غم مخور آخر گره از کار ما وا می شود

غنچه از دامان دلتنگی شکوفا می شود

دوری و شوق رسیدن – می رسی از ترس فراق

عشقبازی های ما گاهی معما می شود

گاهگاهی غرق می گردم میان موج اشک

هر چه گم کردم ، در این یک قطره پیدا می شود

مرگ هم در منظر ما ، نیست درد بی دوا

چون به غیر از عشق هر دردی مداوا می شود...!

به نام حضرت دوست که هرچه داریم از اوست

دوستان سلام از این به بعد با شعر و نثر کلی مطالب جالب در خدمتتان هستیم.